Onze stadstour door Malang...

We hadden vandaag uitslaapdag. We hadden om 10.00 uur met Dayat afgesproken, dus alle tijd. Na ons ontbijt de route ingegeven naar de Nederlandse begraafplaats in Malang. Daar ligt de moeder van pa van der Star begraven. Van Kelly hadden we al begrepen dat dat een heel avontuur kon worden.

Dayat was er klaar voor, z'n auto niet helemaal. Het rechter voorportier (hier is dat de bestuurderskant, want ze rijden hier links!) wilde niet meer open. Volgens Dayat een luxeprobleem, hij stapt gewoon via de andere kant in. Maps Me opgestart en daar gingen we. Het lag op een paar kilometer van het hotel, maar was niet zo makkelijk te herkennen. Toen we bij een lange witte muur aankwamen zijn we even gestopt om er overheen te kijken en jawel, hier was het! Nu nog de ingang vinden... Een paar honderd meter verderop stonden wat mannen bij elkaar. Toen we net met handen en voeten hadden uitgelegd dat we op zoek waren naar een begraafplaats, zagen we achter het groepje mannen de graven liggen. Door een zeer gebrekkig engels sprekende jongen werden we meegenomen naar een kantoortje. Hij had een aantal engelse zinnen opgeschreven die hij gebruikte om met ons te communiceren. De man achter het bureautje had ondertussen het register gepakt, dat bijna van ellende uit elkaar viel. Na lang zoeken hebben we de naam in het register gevonden. Het locatienummer was echter moeilijk te lezen, maar we wisten in welk vak we moesten gaan kijken. Vlak achter het gebouwtje lagen de graven er redelijk tot netjes bij, maar hoe verder we naar achteren kwamen, hoe meer de planten bezit genomen hadden van de beperkte ruimte op deze begraafplaats. Een groepje mannen was aan het werk en voor een vergoeding van IDR 50.000 (€3,50) wilden ze de stenen die door onze begeleider werden aangewezen, wel schoonmaken. We weten dus nog steeds niet of we werkelijk het juiste graf hebben gevonden, want de markeringen en nummering ontbrak. Maar we waren heel dicht in de buurt! Onze begeleider had al verteld dat er graven verlegd of samengevoegd waren wegen ruimtegebrek. Er lag zelfs een nieuw graf in het looppad! Elk stukje ruimte wordt gebruikt. Als je om je heen keek was er ook nergens meer een leeg plekje te vinden.

Na nog even stilgestaan te hebben bij de vermoedelijke plek van het graf, zijn we teruggelopen naar het kantoortje. Na iedereen bedankt te hebben en nog wat fooien te hebben rondgedeeld hebben we bij de buren van de begraafplaats, een bankkantoor, wat te drinken gekocht. Het werd namelijk al weer behoorlijk heet. Terug in de auto, Maps Me en ons boek over Java even geraadpleegd. Achter de vogeltjesmarkt moest een bloemenmarkt liggen, dus daar naar toe. De vogeltjesmarkt was zo gevonden, maar waar is die bloemenmarkt? Nou, als we gisteren even verder waren gelopen, dan waren we er bij uit gekomen! 
Het was drukker dan gisteren en er liepen ook redelijk wat Nederlanders rond. Hier en daar nog even bij de puppy's en de kittens gekeken en toen doorgelopen naar de bloemenmarkt. Wat een prachtige kleuren! Wat bij ons in een kas gekweekt wordt, staat hier gewoon buiten! Het ziet er allemaal prachtig uit en het wordt goed verzorgd. We komen er achter dat er gezinnen op deze markt wonen, kinderen en ouderen liggen soms achter de kramen te slapen. Het was zeker de moeite waard.

Op weg naar ons volgende actiepunt: de lunch. Dat viel niet mee! Het duurde even voor we een geschikte plek gevonden hadden. Niet omdat we zo kieskeurig zijn, maar het was overal gewoon vol! O ja, het was natuurlijk zaterdag!
Op een gegeven moment reden we ons hotel voorbij en zagen links een restaurantje liggen. Hier maar eens proberen. Volgens de banner hadden ze nasi pecel en dat kenden we nog van gisteren. 
Maar hier was het ook druk. Er waren een paar mensen die aangaven dat ze klaar waren, dus snel werd de tafel schoongemaakt en konden we gaan zitten. Het bekende recept maar, nasi pecel met cola. De cola was op! Nou ja, dan maar iets anders. De vrouwen die er rondliepen spraken allemaal een paar woorden engels, dus samen kwamen we er wel uit. 
Het werd een vrolijk gekwetter en uiteindelijk hebben we heerlijk gegeten voor een paar euro. De dames waren ondertussen nasi kuning aan het maken. Er werd ergens een feestje gehouden en daar hoort deze gele rijst met aankleding bij. Omdat wij aangaven dat we dat kenden, kwam er een bordje onze kant uit om te proeven. Ook dit was heerlijk. We kregen een kaartje en de vraag: jullie komen morgen toch ook weer bij ons eten? Maar natuurlijk!

Wat doen we de rest van de dag? We besloten Dayat vrijaf te geven en lopend een stuk van Malang te gaan bekijken. We hadden van pa van der Star het adres van Johan, de man bij wie pa en Ded een auto met chauffeur huurden als ze langere tijd in Malang verbleven. We wisten dat hij een reisbureau had en dat het pand naast een kerk moest liggen. Wij dus dapper op pad. Omdat de straatnaambordjes anders geplaatst worden dan in Nederland, liepen we mooi de verkeerde kant op. Maps Me bracht hier weer uitkomst en na wat gedronken te hebben zijn we teruggelopen en hebben de zaak van Johan gevonden! De dame achter de balie vertelde ons dat Johan niet aanwezig was, maar ze zou hem even bellen. Even later zat Trudy met hem aan de telefoon. Hij zou over ongeveer een uur op de zaak zijn. Dus wij afgesproken dat we nog een rondje gingen lopen en met een uur terug zouden zijn. Zo gezegd, zo gedaan! Het begon echter te spetteren en wat doe je dan? Juist, je gaat een McFlurry bij de Mac halen! Nou, ze zouden in Nederland voor het examen McFlurry maken zijn gezakt, maar goed hij smaakte lekker en we zaten droog! 
Het werd tijd om terug te gaan. Toen we aankwamen was Johan er nog niet. We mochten gaan zitten en rustig afwachten. En daar kwam hij binnen. Ik herkende hem direct van de foto's die pa had laten zien. Allerhartelijkst werden we meegenomen naar zijn kantoor. We kregen water een een koekje aangeboden en begonnen te kletsen. Hij vond het ontzettend leuk dat we de moeite namen hem op te zoeken. Samen met Trudy zat hij foto's te kijken en herinneringen werden opgehaald. De vaste chauffeur van pa en Ded, Djunaedi, was overleden. Zijn vrouw woonde  nog in het huis. Met de kinderen ging het goed. Na het ongeval van een van de meiden en de daaropvolgende operatie, ging het redelijk, maar ze wordt nooit meer helemaal de oude. Ondertussen kwam de broer van Johan binnen. Hij kon zich pa en Ded ook nog goed herinneren. Er moesten maar eens wat foto's worden gemaakt. Hilarische toestanden! Wij twee groten steken met kop en schouders boven de anderen uit.
We kregen het over onze tocht door Java en de heerlijke dingen die we al gegeten hebben. Johan vroeg aan Trudy of we al rudjak hadden gegeten. We zeiden nee en vroegen wat het was. Hij probeerde ons het uit te leggen maar kwam niet meer op de Nederlandse benaming. Maar waarom gaan jullie dat morgen niet met mij mee eten? Ik neem dan mijn vrouw mee en ik haal jullie op bij het hotel! Nou ja zeg, dat zijn dan van die gouden momentjes! Dus morgenmiddag om 12.00 gaan we rudjak eten met Johan en zijn vrouw.

Bij ons vertrek terug naar het hotel liepen we door het kantoor waar we hadden zitten wachten. Hier zaten nog 2 oudere chauffeurs, die pa en Ded kenden. Het werd bijna een reünie! Reuze leuk en zo hartelijk deze mensen! Ook die moesten op de foto met ons. We bleven lachen, maar uiteindelijk mochten we dan weg... We kwamen er achter dat we dicht bij ons hotel zaten, dus na een paar honderd meter lopen, waren we weer "thuis". 

In de lobby van het hotel hebben we eerst nog wat gedronken en daarna naar onze kamer gegaan. De was lag netjes verpakt op de kamer, alleen waren de bedden niet opgemaakt en hadden we geen schone handdoeken. Dus housekeeping maar eens gebeld. Dus eind goed, al goed: het is geregeld!

Vanavond is er tussen 19.00 en 23.00 livemuziek in de lobby. Dus wij naar beneden, zaten die arme kids voor een lege zaal te spelen! Niet geheel onverdienstelijk, maar bij ons zou er stoel omdraaien. Het was evengoed gezellig. Uiteindelijk kwamen er meer mensen kijken, maar wij waren de enigen die applaudisseerden. Toen de instrumenten uiteindelijk ingepakt werden, hielden wij het ook voor gezien. Het was weer een mooie dag!