Onze 2e dag in Jakarta...

Vanacht om 01.30 wakker! Kon natuurlijk ook niet anders, als je om 20.30 al gaat slapen... Na wat draaien toch nog in slaap gevallen. Om 07.00 wakker en toch maar eens opgestaan. Aankleden en ontbijten. Dat ontbijten was een verrassing. Zeer uitgebreid buffet varieërend van continental tot hele indische maaltijden. Nou hou ik daar wel van, maar niet als ontbijt! Er was gisteren een bruiloft en de bruid zat vanochtend in een avondjurk aan het ontbijt. Heel apart...

Nog wat spulletjes van de kamer gehaald en op zoek naar een tuktuk. En op weg naar Monas, het nationaal monument opgericht door Sukarno als herinnering aan de Indonesische onafhankelijkheid. Een druk gedoe, heel veel mensen, maar alles gaat in goede harmonie. Na de eerste foto's werden we aangesproken door een gids Ade, die normaal voor Djoser werkte.    

Hij heeft ons meegenomen naar Chinatown, waar de weekmarkt bezig was. Wat een indrukken, de geuren, de kleuren, de diversiteit van wat er allemaal verkocht wordt! Je kijkt je ogen uit, valt van de ene verbazing in de andere. Teveel om op te noemen, dus bekijk de foto's! Ergens op de markt kan je in een 400-jarige Chinese boedistische tempel kijken, ook heel erg indrukwekkend, wederom bekijk de foto's! Hier komen de mensen om hun offers te brengen en hun zonden te verbranden. Er staan kaarsen die continue branden en daar 4 maanden over doen om op te branden. Een van de kaarsen is omgevallen waardoor de tempel in 2015 in brand is gevlogen waarbij 9 mensenlevens te betreuren waren.

Vandaar naar de haven van Sunda Kelapa. Maar eerst een bezoek aan de kippenbrug, de enige overgebleven hollandse ophaalbrug (Hoenderpasarbrug). Ook mooi om te zien, weer een stukje Nederland in Jakarta.

In de haven was het ondertussen bloedje heet. Ade stelde voor om met een gemotoriseerde kano, een lokale vissersboot, de haven even op en neer te varen zodat we de schepen goed konden bekijken en fotograferen. Dit zorgde voor enige verkoeling omdat het een beetje waaide tijdens de vaart. Het was zo heet dat zelfs de telefoon van Trudy er mee nokte!

Langs de kant zagen we enkele vissershuisjes, eigenlijk krotjes, die geruimd moeten worden, omdat de vissers in een splinternieuw gebouwde flat moeten gaan wonen. Daarvoor hebben ze echter geen geld...

Na deze hachelijke tocht, het in- en uitstappen was al een heel avontuur, eerst maar eens wat drinken! En dus, wandelend naar Cafe Batavia aan het Taman Fatahilah (Stadhuisplein) tegenover het Gouverneurskantoor. Daar bij de airco even lekker afgekoeld, met een icetea en een portie mie ayam. Bij het betreden van Cafe Batavia heb je het gevoel dat je een stap terug doet in de tijd. De inrichting is koloniaal rustiek, aan de muur hangen foto's van beroemdheden, ons koningshuis inbegrepen, en de muziek is van Glenn Miller en z'n orkest. Je mag er geen foto's maken, maar iedereen doet het!

Na een heerlijk maaltje en lekker te zijn afgekoeld zetten we onze reis voort naar de Mesjid Istiqlal Moskee. Een van de grootste moskeeën van zuid-oost Azië. We hebben een bezoekje mogen brengen en de binnenkant kunnen aanschouwen, maar eerst gepaste kleding aan en slippers uit! Een enorm grote zaal, in tweeën gedeeld, omdat mannen en vrouwen gescheiden bidden. 5 verdiepingen hoog. Tijdens de Ramadan biedt de moskee plaats aan ruim 200.000 mensen! Ruim 90% van de Indonesische bevolking is moslim. Ze gaan relaxt met andere gelovigen om en leven in goede harmonie met elkaar, anders dan bij ons! Tegenover de moskee ligt de grote kathedraal, of Willemskerk. Ook hier ging onze gids, zelf een gelovig moslim, mee naar binnen. Ook hier hebben we even een rustmomentje genomen en Trudy een kaarsje aangestoken.

Om de hoek ligt Monas, ons beginpunt van deze dag. Daar zijn we weer heengelopen en hebben daar afscheid genomen van Ade, onze gids. Gelijk werden we aangesproken door een jonge man die kaarten verkocht. Hij sprak redelijk goed Nederlands. De vriend van z'n oma woont in Venlo! en daar had hij Nederlands van geleerd.

En toen, op zoek naar een tuktuk die ons naar Cafe Batavia kon brengen. Even wat drinken en eten. Een halve liter Bintang en een heerlijke portie Gadogado genuttigd en vervolgens nog een paar rondjes gelopen over het plein. Een gezellige drukte en de nodige fotomomentjes! 

Het was mooi geweest! Op zoek naar vervoer naar ons hotel. Maar eerst nog wat foto's gemaakt van de drukte buiten het plein. Allemaal geïmproviseerde marktkraampjes met van allerhande spulletjes. Aan de overkant stond een tuktuk op ons te wachten en heeft ons weer heelhuids, hetgeen niet vanzelfsprekend is, gezien de rijstijl, afgeleverd bij het hotel.