Het laatste stukje van dit grote avontuur...

10 oktober 2016 - Venray, Nederland

Na de koffie gaan we boarden. Dat verloopt allemaal voorspoedig en zodoende vertrekken we precies om 20.40 uur, de geplande tijd! We taxiën richting startbaan. Gisteren nog stonden we op het strand te kijken naar landende en startende vliegtuigen, nu staan we zelf op de kop van de baan. Vol gas racen we over de baan en even later zijn we los. Links onder ons zien we Denpasar langsflitsen. Het is al donker en we zien de lichtjes van de stad. Een mooi afscheid van een fantastisch land.

We hebben een upgrade voor onze stoelen gekocht maar weten eigenlijk niet waarom... De zittingen zijn keihard, de stoelen zijn extreem smal en de rugleuningen laten zich niet verstellen. Een reden dus om bij thuiskomst maar eens een mail aan KLM te sturen. Garuda Indonesia steekt met kop en schouder boven onze nationale trots uit! En zo moeten we nog 14 uur zitten...

Regelmatig komt er eten en drinken langs. Na 2 uur vliegen dalen we al weer voor een tussenlanding in Singapore. Alle passagiers moeten uitstappen met medeneming van alle handbagage. We lopen de hal binnen en kunnen alleen even naar het toilet, want we gaan alweer boarden. Na een klein uurtje zitten we weer op onze plaatsen en gaan we op weg voor het laatste stuk naar Schiphol, Amsterdam. 

Tussen het eten en drinken door sukkelen we wat weg. Echt slapen lukt niet, dus na verloop van tijd voel je je gesloopt. Ook als het cabinelicht uitgaat verandert er niet veel. We zijn dan ook blij als de cockpit zich meldt met de mededeling dat we gaan dalen in verband met de landing op Schiphol. 

Eindelijk staan we met de wielen op de grond en taxiën we naar de gate. We zoeken onze spullen bij elkaar en gaan van boord en op zoek naar het toilet. Ik loop nog steeds in mijn korte broek, maar gezien de temperatuur van 6 graden lijkt het verstandig even een lange broek aan te trekken! Zo gezegd, zo gedaan en even later gaan we via een lange transportband richting paspoortcontrole. Daar komen de mensen van diverse vluchten bij elkaar. Het is er dus een drukte van jewelste. Maar ook deze horde nemen we zonder problemen. We gaan dus op weg naar de bagageband. Op weg daar naartoe lopen we langs een enorm raam. Aan de andere kant zitten Kelly en Geoff al te wachten! Fijn hun gezichten weer te zien! Nu alleen de koffers nog... Tergend langzaam komt er een stroom bagage voorbij. Nog niets wat op onze koffers lijkt.

Maar ook hier wordt ons geduld beloond. Daar zijn ze toch, onze koffers netjes achter elkaar. Gauw op het bagagekarretje laden en naar de uitgang. De douane is niet te zien, dus snel naar de laatste deur. En daar staan onze kids met een grote grijns klaar voor een dikke knuffel! De eerste verhalen rollen als een waterval naar buiten en we besluiten nog even een bakje koffie bij Starbucks te halen. Ook daar wisselen we de nodige verhalen met elkaar uit. Veel momenten van herkenning! Erg leuk dat we dat met elkaar kunnen delen.

Na de koffie naar de auto. Het is best wel fris in de parkeergarage! 
4 Weken achterin gezeten, dus dat laatste stukje naar huis ook maar! Hé, hier zit het stuur links... Weer even aan wennen. Over strakke wegen rijden we naar huis. Jongens, wat hebben we hier goede wegen! Zonder vermeldenswaardige zaken komen we thuis aan. Eerst even bij pa van der Star langs om te zeggen dat we er weer zijn. Hij heeft de tranen in de ogen! Blij dat we er weer zijn wil hij de eerste verhalen van ons horen. Kelly had hem de uitgeprinte versie van deze blogs gebracht zodat hij die kon lezen, maar het van ons horen was toch net even anders.

En nu echt naar huis, naar onze Djinty en vanavond, Jeffrey, die nu hard aan het werk is. We zijn weer thuis! Wat vreemd, zojuist nog op Bali en nu weer terug in Venray! Thuis na een ontzettend mooi avontuur, een droomreis, die ons de rest van ons leven bijblijft! We hebben nu al een beetje heimwee. 

Wie weet...

3 Reacties

  1. Josefien:
    12 oktober 2016
    Kei mooi avontuur maar blij dat ik jullie weer zie kuffel xx
  2. Kelly:
    12 oktober 2016
    Wat een bijzondere reis! Natuurlijk weten wij als geen ander hoe het was :) maar wat zijn we blij dat jullie weer thuis zijn! Nu begint het nagenieten. Iets wat wij ook nog steeds aan het doen zijn. En zo bijzonder dat we dit samen kunnen delen en dan ook nog met opa <3
    En inderdaad wie weet.. Maar voor nu is dit al een fantastische ervaring!
    Hou van jullie <3
  3. Karin:
    13 oktober 2016
    Blij dat jullie gezond] en wel weer thuis zijn en wie weet kunnen wij ook het gaan delen met jullie allemaal.